Галубы - не толькі сімвал свету, але і любімае хобі Сяргея Злотнікава з Віцебска.

Галубятню Сяргей уладкаваў у загарадным дачным доме ў вёсцы Ліпаўцы Віцебскага раёна. Ён калекцыянуе птушак лётных парод.

- Вось грывуны чубатыя новозыбковские - белыя, з каляровай "грывай" на шыі. Гэта бойныя кудлатыя голубы - яны ўмеюць куляцца на лета. А вось мае любімыя «сінічкі» гомельскія рабой афарбоўкі – разумныя, з прыгожымі белымі кропкамі на вачах, у мяне іх каля 20. Палёт ва ўсіх птушак розны: адны проста «стаяць» у паветры, іншыя па крузе лётаюць, – Сяргей паказвае сваіх птушак сяброў, якіх у яго калекцыі больш за 70, і, прысвістваючы, запускае ў неба голуба.

Ён з дзяцінства прывык да буркавання птушак. Вырас у Гомелі ва ўласным доме, дзе была галубятня. Дзед Аляксандр і бацька Аркадзь Злотнікавы трымалі мікалаеўскіх галубоў і паштараў розных парод, якіх калісьці пачаў разводзіць і Сяргей. Паштовыя галубы могуць пераадольваць сотні кіламетраў і адусюль знойдуць дарогу дадому. Аднойчы калекцыянер выпусціў іх у Менску, і тыя прыляцелі дадому.

Сяргей з жонкай і дзецьмі пераехаў у Віцебск у 1988 годзе. Уладкаваўся слесарам на адно з віцебскіх прадпрыемстваў. Першага голуба ўбачыў і злавіў на вуліцы, гэта аказаўся грыўун. На рынку купіў яму галубку. Потым вырашыў, што ім адным сумна, падкупіў яшчэ, і яшчэ... Словам, птушак сяліў у галубятню, якую пабудаваў над адрынай на лецішчы. Выдаткаў птушыныя патрабуюць немалых - ядуць пшаніцу, проса, рапс, гарох, кукурузу, але гэта калекцыянера не спыняла.