Юбілейны фестываль праваслаўнай моладзі прайшоў у Докшыцкім раёне

На працягу дзесяці гадоў у Докшыцкім раёне збіраецца праваслаўная моладзь на свой фэст. На цяперашні, юбілейны, прыехалі юнакі і дзяўчаты з Полацка, Наваполацка, Віцебска, Паставаў, Глыбокага і іншых гарадоў. Для некаторых ён стаў ужо сямейнай традыцыяй, і маладыя бацькі прывозяць з сабой дзяцей. Усе гады, як вядома, фэст меў становішча міжнароднага, калі яго ўдзельнікамі была моладзь з Украіны, Польшчы, Расіі, Аўстрыі, але ў гэтым годзе па прычыне пандэміі гэта стала, вядома, немагчымым.

Аляксандр Плыгаўка - адзін з тых, хто на працягу шасці гадоў займаўся разам з протаіерэем Віктарам Гмiром арганізацыяй фэсту. Калі паехаў вучыцца, эстафету перадаў сваім таварышам, але абяцаў, што абавязкова вернецца на дзясяты юбілейны злёт. Так і адбылося. У гэтым годзе Аляксандр зноў кіраваў праваслаўнай моладдзю.

Першы дзень можна назваць днём выстаў. На пляцоўцы каля храма ў Крулеўшчыне Бягомльскі музей народнай славы арганізаваў выставу, прысвечаную Вялікай Перамозе. РАНС прапанаваў тэхніку і рыштунак, якімі карыстаюцца выратавальнікі, а воінская частка з Лепельскага раёна - ваенную і медыцынскую форму. Найбольшую цікавасць выклікала прыватная выстава «Назад у СССР». Акрамя гэтага, калекцыянер частаваў смачным чаем са свайго самавара і хатняй выпечкай. А ўвечары каля традыцыйнага вогнішча знаёмства кожны распавядаў пра сябе, свае звычкi і захапленні. Начавалі ў будынку Парплiшчанскай школы, але ад перапаўняўшых кожнага эмоцый заснулі толькі пад раніцу.

Наступны дзень, субота, пачаўся з адкрыцця фестывалю, якому папярэднічала Боская літургія ў храме Праабражэння Госпада ў Порплішчы. Узначаліў богаслужэнне в.а. благачыннага Докшыцкай акругі протаіерэй Леанід Стрэха. Па заканчэнні літургіі быў адслужаны малебен перад пачаткам усякай добрай справы. На цырымоніі адкрыцця прысутнічаў старшыня райвыканкама Алег Кавалёнак. Усе фестывальныя дні разам з хлопцамі была намеснік старшыні райвыканкама Аксана Палачаніна. Кіраўнік раёна шчыра вітаў удзельнікаў злёту. За вялікі ўклад у выхаванне высокай духоўнай маральнасці ў моладзі ўручыў пробашчу царквы Усячэння галавы Іаана Прадцечы ў Крулеўшчыне протаіерэю Віктару Гмiру Ганаровую грамату райвыканкама.

- Ёсць такое паняцце, як «сінэргія», калі жаданнi чалавека і Бога супадаюць. З ласкі Божай, мы жывём у час, калі ўлада свецкая не цураецца царквы, а, наадварот, бачыць і разумее, над рашэннем якіх задач трэба працаваць агульнымі намаганнямі. І доказ таму сённяшняя сустрэча, у арганізацыі якой мы атрымалі вялікую дапамогу, - адзначыў у сваёй пропаведзі айцец Віктар.

Цікавасць у рабят выклікала сустрэча з выхадцам вёскі Будзілаўка, ваенным гісторыкам Мікалаем Печанем, які шмат распавёў аб ваенных часах.

Наступны дзень быў не менш напоўненым. Удзельнікаў чакаў пераезд у Сітцы на свята памяці прападобнага Серафіма Сароўскага, дзе яны змаглі прыкласціся да мошчаў святамучаніка Канстанціна Жданава. У гэтым годзе свята ўшанаваў сваёй прысутнасцю біскуп Полацкі і Глыбоцкі Ігнат. Уладыка ўзначаліў Боскую літургію ў храме велікамучаніка Георгія Перамаганосца. Яму сослуживали в.а. благачыннага Докшыцкай акругі протаіерэй Леанід Стрэха, дыяканы Уладзімір Джажора і Барыс Мамурзевiч, а таксама святары храмаў дабрачыння. Богаслужбовыя спевы гучалі ў выкананні клiраснага хора парафіі і маладзёжнага хору ўдзельнікаў фестывалю «Пакуль мы маладыя».

Пасля заканчэння набажэнства біскуп Ігнацій, святары, удзельнікі і госці, вернікі здзейснілі хрэсны ход з набажэнствам перад мошчамі святамучаніка Канстанціна Жданава.

Далей усіх чакаў вялікі канцэрт у мясцовым Доме культуры, які падрыхтавалі ўдзельнікі злёту. Запрошаны на яго біскуп Ігнацій уручыў узнагароды ўдзельнікам конкурсу «Ізноў сяброў старадаўніх сустрэўшы». А потым пачалася доўгачаканая вечарынка, да якой моладзь рыхтуецца без перабольшання цэлы год, бо не так проста выканаць сёння польку і лявоніху, а тым больш бальныя танцы. Пачуўшы гукі музыкі, да праваслаўнай моладзі далучыліся мясцовыя хлопцы і дзяўчаты.

Сітцы хлопцам пакідаць не хацелася, але дні, адведзеныя для фестывалю, заканчваліся, і трэба было вяртацца ў Порплішча на ўрачыстае закрыццё свята. Хацелася, каб ніколі не сканчаўся апошні вечар каля вогнішча з новымі сябрамі, вясёлымі гісторыямі, цікавымі гутаркамі.

- Кожны дзень быў непадобны на папярэдні. Шмат новых знаёмых, новых уражанняў і эмоцый. Убачылі столькі цікавага, ні хвіліны не прыйшлося сядзець на адным месцы, - казалі ўдзельнікі злёту. - Царква аб'ядноўвае людзей, робіць іх лепшымі, бо Бог - гэта каханне. У нас ёсць цікавая гульня «Таемны анёл», сэнс яе заключаецца ў тым, што ў першы ж дзень заезду мы цягнем паперку, на якой напісана імя таго чалавека, для якога ты будзеш таемным анёлам і на працягу чатырох дзён таемна рабіць яму падарункі, малюнкі, пішаш запіскі з пажаданнямі. І толькі ў апошні дзень ён павінен даведацца, хто выступае ў ролі яго анёла. Вельмі прыемна было не толькі атрымліваць, але і самому дарыць, а потым сачыць за рэакцыяй чалавека, якому было ад гэтага радасна і прыемна. З нецярпеннем будзем чакаць наступнага года, каб зноў адчуць сябе адзінай сям'ёй, пабудаванай на веры і любові.

Анастасія Варанковіч

Фота Аляксандра Варанковіча