Старэйшына з Несцяроўшчыны ўмее з'яднаць людзей на агульную справу

Арганізаваць аднавяскоўцаў на добрыя справы, старацца, каб кожнаму з іх было ўтульна і камфортна, абараняць агульныя інтарэсы - такія задачы стаяць перад старэйшынай. У Несцяроўшчыне гэту грамадскую місію выконвае Вера Падбярозкіна, якая да выхаду на пенсію працавала спачатку ў калгасе імя Гагарына, а пасля аб'яднання - у калгасе «Зара камунізму».

- Вёска наша, як бачыце, вялікая, у ёй пад сотню сем'яў можна налічыць, - кажа Вера Паўлаўна. Людзі дружныя, імкнуцца адзін аднаму дапамагаць. Да мяне таксама звяртаюцца, калі ёсць у гэтым неабходнасць, але такое бывае нячаста. Адным з важных момантаў у сваёй грамадскай рабоце лічу ўменне згуртаваць людзей на якую-небудзь карысную справу. Вось, напрыклад, у мінулым годзе заняліся добраўпарадкаваннем мясцовых могілак, бо гэта святое месца амаль цалкам зарасло хмызняком.

- Як на гэта адрэагавалі людзі? - цікавімся.

- Да радасці, многія падтрымалі, - дзеліцца старэйшына. - Нават самыя пажылыя, якім цяжкая фізічная праца не па сілах. Спачатку абтэлефанавала вяскоўцаў, да некаторых наведалася дадому, каб паведаміць, што ёсць прапанова кожны чацвер працаваць на могілках. Да справы ахвотна далучыліся Тумілавіцкі сельвыканкам, лясніцтва, наш мясцовы фельчар і многія іншыя. Пахаванняў на могілках налічваецца каля тысячы, сярод іх шмат тых, за якімі ўжо няма каму даглядаць. Дык хто ж, калі не мы?

Агульнымі намаганнямі вяскоўцаў на могілках стала чысцей і святлей. Прыбралі таксама стары плот, а замест яго ўсталявалі жалезную агароджу і новыя вароты. На іх збіралі па 50 рублёў з сям'і. Ахвяравалі з уласнай кішэні і сваякі, якія жывуць далёка: хтосці сам прывёз грошы, хтосці прыслаў іх паштовым перакладам. Зараз засталося, кажа Вера Паўлаўна, апрацаваць хімікатамі расліннасць, якая месцамі расце на могілках. У гэтым разлічваюць на дапамогу працаўнікоў РУП ЖКГ «Докшыцы-камунальнік».

Нягледзячы на ​​тое што Вера Падбярозкіна на грамадскай пасадзе ўсяго толькі год, яна ўжо мае аўтарытэт у аднавяскоўцаў. Ёй давяраюць, бачаць у старэйшыне сябра і дарадцу і вельмі цэняць за тое, што яна заўсёды трымае слова.

Таццяна Майская

Фота Вячаслава Чэрвінскага